Lorenzo

Lorenzo is een Italiaanse, onsuccesvolle volkszanger met een levendig nachtleven. Hij woont net buiten het uitgaanscentrum van het showbizzdistrict en de dames uit het showbizzleven gaan dan ook graag bij hem langs aan het einde van de nacht. De specifieke tijd voor Lorenzo is aangebroken wanneer hun voeten bloeden, wanneer de straten vies zijn, de uitsmijters moe en chagrijnig en men gedesillusioneerd op straat nog een laatste poging doet. Terwijl groepjes vrouwen sjorrend aan hun rokjes een taxi proberen te vinden, zijn er altijd enkelen, die in hun grote donkere ogen zwaar van de make up nog een klein vuurtje hebben branden. Het zijn deze vrouwen die nonchalant zeggen even naar het toilet te gaan, waarop zij een van de vele steegjes inglippen en niet meer terugkeren.

​

Aangekomen bij het lelijke flatgebouw van Lorenzo toetsen ze de code in om binnen te komen en nemen de lift naar de bovenste etage. In de lift trekken ze hun hakken uit, schudden ze hun haren los en ademen met een luide kreet uit. Opgelucht glippen ze door het kiertje van de voordeur en gooien hun schoenen op de grote berg stiletto’s in de gang.

​

Wat zich precies in het appartement van Lorenzo afspeelt weet niemand die er niet zelf geweest is. Zonder uitzondering wuiven de vrouwen deze vraag weg en zeggen dat ze er gewoon een laatste wijntje hebben gedronken, naar het toilet zijn gegaan of even gedoucht hebben. Soms dansen ze wat maar Lorenzo ligt dan vaak al te slapen. Wanneer je doorvraagt staren ze dromerig in de verte en lijken ze eigenlijk geen idee te hebben wat het bezoek zo aantrekkelijk maakt. Maar niet te verbergen is de bijzondere band die de vrouwen lijken te hebben nadat zij een bezoek aan Lorenzo hebben gedeeld. Vrouwen die eerder pillen in elkaars drankje deden bij audities, gedroegen zich nu als een soort geheimzinnige zussen. Ondanks hun kater en de lichte stank die om ze om zich heen droegen voelde men zich geïntimideerd door de frisse en zelfverzekerde blik in hun ogen, alsof ze uren onder een waterval hadden gestaan.

​

Met de rituele objecten die hier te zien zijn voerde Lorenzo jarenlang in het geheim rituelen van reiniging uit. Het is allemaal begonnen toen hij gewoon nog wel eens een after party gaf en een van de dronken vrouwen die naar het toilet ging per ongeluk de deur van het toilet op een kier liet staan. Dat hele korte moment waarin hij de vrouw in haar eigen wereld zag greep hem zo aan dat hij zijn leven in het teken heeft gesteld van het uitbreiden van dit moment. Lorenzo moest en zou de vrouwen  bekijken op momenten waarop zij niet wisten dat ze bekeken werden. Hij begon tekeningen te maken van de vrouwen waar hij rituele spreuken bij schreef. Al snel breidde zijn verborgen collectie zich uit met rituele beeldjes en later ook potten waarin hij het douchewater van de vrouwen verzamelde.

​

Lorenzo wil alle shit waar de vrouwen mee moeten dealen van ze afwassen. Hij wil de vrouwen hun vrijheid teruggeven. Op 7 mei 2017 is Lorenzo overleden aan een hartaanval. Met deze tentoonstelling wordt de enige wens uit zijn testament vervuld, namelijk het tentoonstellen van zijn nalatenschap op verschillende plekken in de wereld. De afgelopen jaren heb ik de talloze vrouwen opgespoord die door de jaren heen bij Lorenzo zijn geweest en heb ik fascinerende gesprekken met ze gevoerd. Dit is wat ik daarvan met u wilde delen.

​